Zaterdag is voor de doden (2006)

Zuid-Afrika telt ca. 46 miljoen inwoners. Aangenomen wordt dat op dit moment 6.3 miljoen Zuid-Afrikanen HIV-besmet zijn, in 2003 bedroeg dat aantal nog 5.3 miljoen.
Jaarlijks sterven ca. 350.000 Zuid-Afrikanen aan de gevolgen van Aids. Hierdoor floreert de begrafenisindustrie en barsten de begraafplaatsen uit hun voegen.

Verreweg de meeste begrafenissen vinden op zaterdag plaats omdat de familie het zich niet kan veroorloven op een werkdag vrijaf te nemen. Alleen al op Avalon, de oudste en grootste begraafplaats van Soweto, gaan er iedere zaterdag zo'n 800 doden de grond in. Duizenden mensen trekken dan door de poort en er spelen zich steevast chaotische taferelen af. Insiders zeggen dat Avalon eind 2006 vol zal zijn.

Alleen in Soweto zijn er al meer dan honderd begrafenisondernemers. Met twee van hen maken we in de film nader kennis:

Elizabeth Molefe is eigenares van Rebafeti Funeral Parlour, een klein bedrijf dat slechts vier begrafenissen per week afhandelt.

Bafana Sihlali is manager van Kay Vee Funeral Home, zijn zaak loopt als een trein. Op een normale zaterdag verzorgt hij zo'n 80 uitvaarten. Met hulp van goede relaties sloot Sihali bovendien een lucratief contract met de overheid af om de talrijke naamloze Aids-doden te begraven. Deze paupers zijn veelal verstoten vanwege het Aids stigma of werden door familieleden niet geclaimd omdat die de begrafenis niet kunnen betalen. De lijken worden door Sihlali opgehaald bij de mortuaria van ziekenhuizen en politiebureaus. Hij verdient 395 Rand (ca. 50 Euro) per overledene. Niet slecht voor een begrafenis die in feite niet meer behelst dan het graven en vullen van een gat in de grond.

De Zoeloe-meisjes Minky (16) en Peaches (17) belichamen in de film de jonge generatie van Soweto. Het lijkt onvermijdelijk dat zij gezien hun riskante leefwijze en de gebrekkige voorlichting op termijn aanleiding zullen zijn tot weer een begrafenis op Avalon.

'Zaterdag is voor de doden' is een coproductie van Selfmade Films met de VPRO. Deze documentaire is mede tot stand gekomen dankzij een financiële bijdrage van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Mediaproducties.