terug naar het overzicht

De badgast de baas (2003)

Terschelling, het eiland van rust en ruimte'. Zo prijst de Terschellinger VVV het waddeneiland aan. Maar is dat vandaag de dag nog een realistische slogan? Het eiland, met zijn 15 kilometer weg en 4.700 bewoners, trekt ieder jaar zo'n 400.000 badgasten.
Het Oerol theaterfestival werd uit commercieel oogpunt door horeca en VVV ontwikkeld. In navolging van het grote succes van Oerol, worden steeds meer evenementen bedacht buiten het seizoen. Het aantal toeristen blijft zo nog steeds toenemen.

Veel meer dan inkomsten uit het toerisme heeft de economie de eilander niet te bieden. Het eiland heeft nog maar zo'n 18 boerenbedrijven. Vissers, jagers en jutters zijn er ook bijna niet meer. Daarentegen zijn er vijf grote hotels, zes bungalowparken, acht grote en 15 kleinere campings en meer dan 1.000 permanent te verhuren vakantiehuizen en particuliere appartementen. Verschillende voormalige boeren leven tegenwoordig van de mini-camping in hun achtertuin. Er wordt geld verdiend met jutterstochten voor de badgasten. De besloten eilander gemeenschap lijkt haar authenticiteit te verkopen.

De toerist is de hedendaagse melkkoe van de Terschellinger. De gevolgen hiervan laten zich steeds meer voelen. Doordat veel mensen van de wal een huis op Terschelling bezitten, neemt de woningnood onder eilanders toe. Wanneer jongeren het ouderlijk huis willen verlaten zijn ze vaak aangewezen op een vakantiewoning waar ze in de schoolvakanties uit moeten, om plaats te maken voor beter betalende toeristen. Hun alternatief voor de komende jaren is wonen in de verbouwde garage achter het huis van hun ouders, zonder wc of douche.
Hoe voelen de eilandbewoners zich die hun brood verdienen aan de badgasten maar iedere nacht door lallende jonge toeristen uit hun slaap worden gehouden? Toch, zo zegt een grote ondernemer, zijn dat juist ook de badgasten van de toekomst. Daarin dient dus geïnvesteerd te worden. Zijn in feite de badgasten de baas op Terschelling?

Een coproductie van Selfmade Films en de NCRV. Het scenario is ontwikkeld tijdens de IDFA workshop 2001. Deze documentaire is mede tot stand gekomen dankzij een financiële bijdrage van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Mediaproducties.

Foto's